هنگامي كه يك مهندس معمار ، به ساختن خانه اي ( مي انديشد) و قبل از طراحي ابعاد و موقعيت زمين ، وشرايط بومي و اقليمي و امكانات فني را بررسي مي كند ؛ به نيازهاي فردي و جمعي افراد خانواده توجه كرده ، شرايط آسايش روحي و جسمي ، فعاليت هاي فردي و نيازهاي اجتماعي و فرهنگي آنها را در نظر مي گيرد و براي ايجاد يك فضاي زندگي مانوس ، زيبا ، كارآمد و ايمن ، راه حل و طرح مناسبي تصور ، ترسيم و عرضه مي كند در واقع او نيز ( طراحي ) مي كند .
آيامي شود بين طرح ريزي و طرراحي كردن كه به معرفي محصول ساخته شده اي منجر مي شود تمايز قائل شد ؟ و يا وجه اشتراك يا تفاوت هاي آنرا بررسي كرد ؟
انسان براي انجام پيش انديشه كارها ، نياز به ( تفكر ) ،( تصور ) و (طراحي كردن )است (طراحي)،‌وسيله ساختن آباداني و تمدن است .
مي توانيم از خود بپرسيم كه يك طرح جديد چرا و چگونه پديد مي آيد و مفاهيمي مرتبط با مقوله طراحي و طراحي معماري كدامند ؟
ما مي توانيم با استفاده از قدرت حافظه و تخيل آنچه را كه قببلاً ديده ايم تجسم كنيم و مي توان به كمك تفكر و تخيل و قدرت خلاقيت درباره آنچه كه ممكن است باشد تعمق كنيم و تصويري از آنچه كه مي تواند باشد ، مجسم سازيم و آنرا ترسيم نموده ، با ديگران در ميان بگذاريم .
طراحي ، تلاش انديش مندانه ، خلاقانه است و از تفكر ، شروع و به ارائه محصولي زيبا ، كار آمد و اصيل ختم مي شود .و طرح نهايي هميشه عمق انديشه و بصيرت طراح را در خودئ باز مي تواند و حكايت گر عمق احساس و سليقه اوست ...