مراحل طراحي نقشه هاي ساختماني

1- انجام مطالعات اوليه، برنامه ريزي فيزيكي و تعيين اهداف پروژه:

اهداف كمي و كيفي هر پروژه بستگي به خواست و نيازهاي استفاده كننده و امكانات و محدوديتهاي فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و فني موجود است.

2- بررسي عوامل محيطي و جغرافيايي:

عوامل محيطي نقش تعيين كننده اي در شكل گيري ساختمان دارند. ساختمانهاي هر منطقه با توجه به شرايط محيطي وضع زمين و نوع آب و هواي آن طراحي مي شوند.

3- شناسايي كامل اجزاي عملكردي ساختمان:

براي طراحي مناسب هر قسمت از ساختمان مهندس معمار بايد كاملا با فعاليت هاي كه در آن قسمت انجام مي گيرد آشنا باشد. مساحت فضاها و نوع لوازم و تجهيزات مورد استفاده را مشخص كند. نورگيري، تهويه و ارتباط متقابل فضاها را بررسي نمايد و هر فضا را متناسب با نحوه استفاده اي كه دارد طراحي و تسهيلات لازم را پيش بيني نمايد.

“ورودي ساختمان”  نحوه دسترسي و ورود به بنا بخش مهمي از طرح آن را تشكيل مي دهد.

ورودي واحدهاي ساختمان مسكوني مانند شكل زير ضمن دسترسي مناسب به خانه بايد بخوبي حريم داخلي خانه را از فضاهاي عمومي جدا كند و امكانات مربوط به ورود، تعويض لباس، درآوردن كفش، امكان استقبال و مشايعت مهمان را تأمين كند زيبا و راحت باشد. و فاقد فضاها بلااستفاده باشد و در شرايط اقليمي نامناسب بايد مانع نفوذ سرما، گرما و گرد و خاك شود. ورودي بايد دسترسي راحتي به نشيمن، پذيرايي ، پله هاي طبقات و آشپزخانه داشته باشد.

“اتاق نشيمن” اتاق نشيمن محل زندگي خانواده و مهمترين قسمت خانه است فضاي نشيمن اغلب مستقل از فضاي پذيرايي طراحي مي شود و حالتي خصوصي دارد. فضاي نشيمن بايد آفتابگير باشد و ارتباط راحتي با بالكن و حياط داشته باشد فضاي نشيمن بايد به نحوي طراحي شود كه فعاليت هاي مختلفي مانند نشيمن، صحبت كردن، تماشاي تلويزيون، بازي بچه ها و مطالعه و ... را عملي سازد. 

نكته : اندازه فضاي نشيمن با توجه به نوع فعاليتها و ابعاد مبلمان و لوازم مورد استفاده مشخص مي شود مساحت آن معمولا 15 تا 30 متر مربع است.

“غذاخوري” فضاي غذاخوري بايد با آشپزخانه، پذيرايي و نشيمن خانوادگي ارتباط نزديكي داشته باشد مهمان و خانواده را جداگانه طراحي كرد.